برآورد ارزش اقتصادی آب با استفاده از رهیافت برنامه ریزی ریاضی مثبت در شهرستان قوچان

در دهه­های اخیر به دلیل بروز بحران آب، بیشتر کشورها به مدیریت منابع آبی و بهره­برداری بهینه هرچه بهتر آب گرایش پیدا کرده­اند. آب این ماده حیاتی مهم­ترین عامل محدود کننده­ی توسعه­ی اقتصادی و نیز مهم­ترین نهاده ی کشاورزی در ایران است. هدف از این پژوهش، برآورد ارزش اقتصادی آب با به کارگیری رهیافت برنامه­ریزی ریاضی مثبت در میان بهره­برداران زراعی شهرستان قوچان است. داده­های مورد استفاده در این پژوهش با استفاده از به کارگیری روش نمونه­گیری ساده تصادفی و تکمیل 118 پرسشنامه از میان بهره­برداران زراعی شهرستان قوچان فراهم شد. سپس با به­کارگیری روش تجزیه واریانس بهره­برداران نمونه در گروه  بهره­برداران (کمتر از 5 هکتار ) و (بیشتر از 5 هکتار) تقسیم شدند که واکنش هر گروه از بهره­برداران نماینده تحت تاثیر سه سناریوی کاهش در منابع آب (کاهش 30، 40 و 70 درصدی برای بهره­بردارن گروه 1 و کاهش 10، 25 و 75 درصدی برای بهره­برداران گروه2) و افزایش در قیمت آب ( افزایش 70، 80 و 100 درصدی برای بهره­برداران گروه 1 و افزایش 75، 80 و 100 درصدی برای بهره برداران گروه 2) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد که در سناریوی کاهش در منابع آب ارزش اقتصادی آب به ترتیب 1100، 1340 و 3120 ریال برای بهره­برداران گروه 1و در بهره­برداران گروه 2 ارزش اقتصادی آب به ترتیب برابر 100، 1260 و 4730 ریال به دست آمده است. همچنین سطح زیر کشت محصولاتی مانند گندم، جو، سیب زمینی و گوجه فرنگی نسبت به سناریوهای موجود دچار تغییرات کمتری شده است.